BEZPIECZNY POWRÓT DO SZKOŁY - RODZIC | REKRUTACJA | PRZYDATNE LINKI |
Jak rozmawiać z dzieckiem o koronawirusie COVID-19
Z wyrazami szacunku
Dyrektor szkoły, grono pedagogiczne,
uczniowie i rodzice.
Czym jest stres?
Stres to odpowiedź naszego organizmu na rozmaite czynniki (bodźce), które napływają z otoczenia. To, jak na owe bodźce zareagujemy, zależy zarówno od sytuacji, z którą musimy się zmierzyć, jak i od tego, jak tę sytuację zinterpretujemy (czy uznamy, że nam zagraża). Są pewne wydarzenia powszechnie wywołujące duży stres (np. choroby, trudności rodzinne, egzaminy).
To od naszego nastawienia, sposobu myślenia i wiary we własne możliwości jednak w dużej mierze zależy, czy poradzimy sobie z problemem, czy też pozwolimy stresowi nas zdominować. To dobra wiadomość! Oznacza, że mamy wpływ na to, jak się czujemy, nawet jeśli okoliczności utrudniają nam pozytywne myślenie.
Stres a nasz organizm
Reakcję stresową łatwo rozpoznać obserwując swoje ciało. W stresie organizm przechodzi w stan mobilizacji. Zaczyna produkować hormony: adrenalinę, noradrenalinę i kortyzol. Pojawiają się następujące objawy:
- zwiększa się ciśnienie
- serce zaczyna szybciej bić,
-źrenice się rozszerzają,
- oddech przyspiesza.
Ciało jest w gotowości do działania.
Rola stresu
Po co właściwie nam stres? Otóż mobilizuje on do działania i ułatwia mierzenie się z różnymi wyzwaniami – również tymi pozytywnymi (jak dostanie się do wymarzonej szkoły, narodziny kolejnego członka rodziny, poznanie nowych przyjaciół). Sam w sobie jest niezbędny do życia i niesłusznie postrzegany często, jako wróg. Problem powstaje, gdy stres staje się silny i długotrwały. Wymienione wcześniej hormony uwalniane w trakcie stresu przestają być naszymi sprzymierzeńcami i zaczynają siać spustoszenie w organizmie. Przedłużający się stan ciągłej gotowości powoduje szkodliwe napięcie i przekłada się na problemy zdrowotne, a ciało nie radzi sobie z nieustannym stanem pobudzenia.
Wpływ stresu na zdrowie
Szkodliwy, przedłużający się stres może prowadzić do różnych chorób, zaburzeń i dolegliwości, m.in. infekcji, stanów zapalnych, różnego rodzaju bólów, dolegliwości żołądkowo - jelitowych, chorób skóry, zaburzeń pamięci, zaburzeń hormonalnych, migren, nowotworów, bezsenności oraz chorób i zaburzeń psychicznych (takich jak depresja czy zaburzenia lękowe).
Sposoby radzenia sobie ze stresem
Stres - choć potrzebny, w nadmiarze może zaszkodzić. Dlatego właśnie ogromnie ważna jest umiejętność radzenia sobie w sytuacjach trudnych, gdy napięcie zaczyna dezorganizować życie.
Oto przykłady, jak można to zrobić:
Dbaj o ruch
Wysiłek fizyczny jest jednym z najlepszych sprzymierzeńców w walce ze stresem. Podczas sportu obniżamy poziom kortyzolu (hormonu stresu) oraz produkujemy serotoninę (hormon szczęścia). Oprócz tego uprawianie różnych aktywności może pomóc nam w rozładowaniu trudnych emocji (np. złości). Zastanów się, jaki sport sprawia Ci najwięcej przyjemności i postaraj się znaleźć na niego czas w swoim tygodniu.
Jedz zdrowo
Aby lepiej znosić wyzwania dnia codziennego warto zadbać o zdrową, urozmaiconą dietę. Zaleca się unikanie gazowanych napojów (najlepiej wybierać wodę), stronienie od słonych przekąsek i słodyczy, spożywanie pięciu posiłków dziennie, a także jedzenie dużej ilości warzyw i owoców.
Wysypiaj się
Zaleca się, aby dorosły człowiek przesypiał ok. 7-8 godzin na dobę. Dzieci w wieku szkolnym (7-13 lat) powinny spać ok 9-11 godzin, zaś nastolatki (14-17 lat) ok. 8-10 godzin. Aby zadbać o zdrowy, regularny sen warto zastosować zasady higieny snu: codziennie chodzić spać o tej samej godzinie, wieczorem unikać korzystania z komputera, telefonu czy telewizji, nie pić napojów zawierających kofeinę.
Wyrażaj emocje
Często tłumimy emocje lub wyrzucamy je z siebie w sposób niezdrowy dla nas i/lub otoczenia. Kumulujące się, niewyrażone emocje wpływają na to, jak się czujemy, mogąc prowadzić do nagłego wybuchu (np. agresji - w przypadku tłumienia złości) lub dolegliwości w ciele (ciało jest bowiem silnie połączone z psychiką i często cierpi razem z nią). Mówmy szczerze o swoich rozterkach; korzystajmy z pomocy rodziny, przyjaciół i nauczycieli; realizujmy się w swoim hobby.
Relaksuj się
Regularnie i świadomie rezerwuj czas na rzeczy, które sprawiają przyjemność.
GDZIE SZUKAĆ POMOCY?
Jeśli czujesz, że stres przytłacza Ciebie lub członków rodziny, nie bój się korzystać z pomocy innych. Na świecie jest mnóstwo osób gotowych Cię wesprzeć nawet, jeśli myślisz inaczej.
Oddział "0" - Renata Piątkowska
Klasa I - Anna Purgal
Klasa II - Celina Dziuba-Bartnik
Klasa III - Aleksandra Jasiulek
Klasa IV - Karolina Lachowska Majchrzak
Klasa V - Anna Częszak
Klasa VI - Ewa Owczarska
Klasa VII - Monika Stokowiec
Klasa VIII - Iwona Łabęcka
Rozpoczecie rocznych zajęć dydaktyczno - wychowawczych - 1 września 2021 r.
Zimowa przerwa świąteczna - 23-31 grudnia 2021r.
Ferie zimowe - 31.01 - 13.02.2022r.
Wiosenna przerwa świąteczna - 14- 19 kwietnia 2022r.
Zakończenie rocznych zajęć dydaktyczno - wychowawczych - 24 czerwca 2022r.
EGZAMIN ÓSMOKLASISTY
24-26.05.2022
15.10.2021r.
12.11.2021r.
07.01.2022r.
02.05.2022r.
17.06.2022r.
przewodnicząca - Janina Urbaniak
zastępca -Ewa Wajda
skarbnik - Kamila Cieślińska
sekretarz - Ewa Adaśko
członek - Katarzyna Grelewska
Gry komputerowe to bardzo popularna forma rozrywki dla dzieci i młodzieży. 60% dzieci w wieku 4-14 lat używa komputera do grania, a 94% nastolatków w wieku 12-17 lat gra w gry wideo.
Gry komputerowe mogą wspierać rozwój poznawczy, emocjonalny i społeczny dzieci. Wpływają pozytywnie na: spostrzegawczość, reakcje na bodźce, zdolności przestrzenne, procesy myślowe oraz koncentrację uwagi. Poprawiają refleks i koordynację wzrokowo-ruchową oraz ćwiczą umiejętność współdziałania w grupie.
Jednak nadmierne granie może powodować problemy z koncentracją uwagi przez dłuższy czas, zaniedbywania nauki, aktywności fizycznej, kontaktów z rodziną i kolegami. Może ono prowadzić również do rezygnacji z innych zainteresowań, a nawet zaniedbywania czynności takich, jak jedzenie czy sen. W skrajnych przypadkach doprowadzić nawet do uzależnienia.
Gry zawierające agresję i brutalną przemoc powodują wzrost poziomu agresji u dzieci, uczą wrogich zachowań wobec innych ludzi oraz tego, że jedynym sposobem na rozwiązywanie problemów jest używanie siły. A w przypadku opisanym poniżej, mogą prowadzić do samookaleczenia, a nawet śmierci.
Wskazówki dla rodziców, dotyczące zachowania bezpieczeństwa w korzystaniu z gier komputerowych:
-określ zasady dotyczące czasu, jaki twoje dziecko może przeznaczać na gry komputerowe.
-zadbaj o to, aby dziecko nie grało codziennie, ale też nie rób tradycji z tej formy spędzania czasu.
-jeśli ustalisz, że w waszym domu gra się w określone dni, np. w piątki i niedziele, dziecko przez cały tydzień będzie żyło oczekiwaniem na włączenie komputera.
-zainteresuj się, w co gra twoje dziecko i czy gra jest dla niego odpowiednia. Porozmawiaj z dzieckiem o grach, z których korzysta, sprawdź, czego może się z nich nauczyć.
-zanim kupisz swojemu dziecku grę, upewnij się, że jest odpowiednia do jego wieku. Może ci w tym pomóc system oceny gier PEGI.
-zwróć uwagę, czy w zachowaniu twojego dziecka nie pojawiają się sygnały uzależnienia od komputera.
-upewnij się, że twoje dziecko z powodu grania nie zaniedbuje obowiązków domowych i szkolnych.
-sprawdź, czy gra jest pozbawiona mikropłatności.
-pamiętaj, że istnieją mini gry, które nie wymagają instalacji, a zawierają treści nieodpowiednie dla dzieci.
-zwróć uwagę na to, czy w grze można kontaktować się z innymi graczami.
Jeśli tak – sprawdź, czy znajomości, jakie zawiera twoje dziecko, są bezpieczne. Kontakt z innymi użytkownikami może być potencjalnym źródłem niebezpiecznych sytuacji i podejmowania ryzykownych zachowań.
Zagrożenia w Internecie. Zapobieganie-reagowanie. Gry komputeroweW celu uzyskania porad i wskazówek rodzice mogą dzwonić pod nr telefonu 800 100 100, oferujący bezpłatną i anonimową pomoc dla dorosłych (rodziców, nauczycieli, pedagogów). Dzieci i młodzież, którzy potrzebują pomocy, chcą z kimś porozmawiać o swoich problemach mogą dzwonić pod numerem telefonu 800 121212 (Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży Rzecznika Praw Dziecka).
Motywacja – proces wewnętrzny pobudzający jednostkę do działania i ukierunkowujący ją. Od poziomu motywacji zależy sprawność działania. To, jak dziecko będzie sobie radziło w szkole zależy nie tylko od jego zdolności umysłowych, inteligencji czy predyspozycji. Duże znaczenie ma także sytuacja w rodzinie, styl wychowania, postawy rodziców, organizacja życia domowego. Warunki życia i atmosfera panująca w rodzinie ułatwia lub utrudnia dziecku doświadczenie zależności między własnymi działaniami a ich konsekwencjami, między wysiłkiem a wieńczącym go sukcesem. Albo wierzy ono we własne siły i zdobędzie zaufanie do siebie samego, co w przyszłości pomorze mu w szkolnej karierze, albo utrwali złe nawyki przeszkadzające mu w realizacji celów, które sobie stawia i które kiedyś będą mu stawiane jako uczniowi.
Jak widać, bardzo ważna jest więc rola rodziców w procesie edukacyjnym swojej pociechy. Tak wiele zależy, od ich podejścia do dziecka, ich zainteresowania dzieckiem, pomocy, jeżeli dziecko jej potrzebuje. Chcemy skierować waszą uwagę kochani rodzice, abyście więcej czasu spędzali ze swoim dzieckiem. Byście wykonali takie zwykłe czynności, jak sprawdzenie zadania domowego, czy wykonanie z dzieckiem zadania lub ćwiczenia, które nie będzie tylko przykrą koniecznością, ale ciekawym, przeżyciem. Czasem takie proste czynności, pomogą uczniowi „rozwinąć skrzydła” i zmotywować go do działania
Beata Laube –
Jowita Okurowska – pedagog
Dołączamy do naszego krótkiego apelu kilka linków do ciekawych stron w sieci, które dotyczą motywacji dzieci do nauki. Życzymy miłej lektury!
jak zmotywować dziecko do nauki
KONIECZNE JEST KONTROLOWANIE PRZEZ RODZICÓW ZAWARTOŚCI TORNISTRA, ABY ZAPOBIEC ZABIERANIU PRZEZ DZIECKO ZBĘDNYCH RZECZY